Zübeyr ibn el-Avvam | Vaat Edilen On Cennetten Biri

Ebu Abdullah Zübeyr ibn El-Avvam (ابو عبداللہ زبیر ابن العوام) on mübarek sahabeden (عشرۃ المبشرۃ) biriydi. ¹ Hatice'nin yeğeni ve Hz. Muhammed ' in kuzeniydi. ² Peygamber Efendimiz'in katıldığı hiçbir savaşı kaçırmadı ve erken yaşta İslam'ı kabul etti. ³

Soy

Tam adı Ebu Abdullah Zübeyr ibn El-Avvam ibn Huveylid ibn Esad ibn Abdüluzza ibn Kusay ibn Kilab ibn Murrah ibn Ka'b ibn Luayy Al-Quraishi Al-Asadi idi. Annesi Safiyye bint Abdülmuttalib 'dir. Böylece Resûlullah'ın teyzesiydi . ⁴

Çocukluk

Zübeyr genç yaşta yetim kaldı. Bu nedenle, onu hayatın zorlukları ve zorluklarıyla yüzleşmesi için eğiten ve güçlü ve sert büyümesini sağlayan annesi tarafından büyütüldü. Bunu yapmak için, böyle bir dayağın çocuğu fiziksel ve duygusal olarak yok edebileceğinden korktukları için, insanlar onu durdurmaya çalışacakları ölçüde onu şiddetli bir şekilde döverdi. Annesi, bu dayağın oğlunu savaşta cesur ve içgüdüsel olarak daha keskin yapacağını söyledi. Eğitimi Zübeyr' i güçlü bir çocuk yaptı, çünkü bir rivayete göre Mekke'de bir adamla dövüşürken elini kırdı. ⁵

İslam'ın Kabulü

Zübeyr , İslam'ın ilk örtüleri arasında yer alır. Bazıları onun Ebu Bekir'den sonra İslam'ı kabul eden dördüncü veya beşinci kişi olduğunu öne sürüyor . ⁶ İslam'ı kabul ettiği yaşla ilgili olarak farklı kayıtlar aktarılıyor. Bazıları onun altı yaşında olduğunu belirtirken, diğerleri sekiz, on iki ve hatta on beş yaşında olduğunu iddia ediyor. Dolayısıyla İslam'ı kabul ettiği kesin yaşı tespit edilememekle birlikte, genç yaşta İslam'ı kabul ettiği kesindir. ⁷ Ayrıca on sekiz yaşında Medine'ye hicret ettiği de kabul edilmektedir. ⁸

Zulüm ve Habeşistan'a Göç

İslam'ı kabul ettikten sonra Zübeyr, yakın putperest akrabalarından bile birçok zulümle karşılaştı. Başlıca zulmedenlerden biri, onu bir hasırın içine asan ve ateşle tüten amcasıydı. Zübeyr'den İslam'ı bırakıp paganizme dönmesini isteyecekti ama Zübeyr asla şirkârlığa dönmeyeceğini söyledi. ⁹ Bütün bu zulümlere sabırla göğüs gerdi ve İslam'dan vazgeçmedi, fırsat buldukça bu zulümlerden kaçınmak için Habeşistan'a hicret etti. ¹⁰

İslam İçin Kılıcı Kınından Çıkarmak

Zübeyr , Allah yolunda kılıcını kınından çıkaran ilk Müslüman'dır. Olay şöyle anlatılıyor:

إن أول رجل سل سيفه الزبير بن العوام، سمع نفحة نفحها الشيطان: أخذ رسول اللّٰه صلى اللّٰه عليه وسلم، فخرج الزبير يشق الناس بسيفه، والنبي صلى اللّٰه عليه وسلم بأعلى مكة، فلقيه فقال: «ما لك يا زبير؟»، قال: أخبرت أنك أخذت، قال: فصلي عليه، ودعا له ولسيفه. ¹¹

İslam'ı savunmak için kılıcını kınından çıkaran ilk kişi Zübeyr ibn el-Avvam'dı. Şeytan tarafından yayılan bir rivayete göre, Resûlullah'ın yakalandığını duydu. El-Zübeyr dışarı fırladı ve kılıcıyla insanları yarıp geçti. Mekke 'nin üst kısmında Peygamber Efendimiz ile karşılaştı. Peygamber Efendimiz ona, "Senin neyin var ey Zübeyr?" diye sordu . "Bana senin yakalandığın söylendi" diye cevap verdi. Peygamber Efendimiz daha sonra kendisi ve kılıcı için dua etti ve her ikisine de bereket diledi.

Başka bir rivayette ise Peygamber Efendimiz'in şehit edildiğine dair bir rivayetin yayıldığı ve Zübeyr'in kılıcıyla çıktığı belirtilmektedir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) onu bu kadar tedirgin bir halde ve kınından çıkarılmış bir kılıç tutarken görünce Zübeyr' e niyetini sordu. Zübeyr , intikamını almak için Kureyş halkına gideceğini söyledi. Bunu duyan Hz. Muhammed onun için dua etti. ¹²

Medine'ye (Yesrib) Hicret

Zübeyr Medine'ye hicret ettiğinde başlangıçta El-Münzir ibn Muhammed ibn Ukbe ibn Uhayha ibn El-Cullah'ın yanında kaldı. ¹³ Medine'ye geldikten sonra Zübeyr ile Seleme ibn Selâme ibn Vakş arasında kardeşlik (Mevâkhat) kuruldu , ¹⁴ bu yüzden onun yanına taşındı.

Medine'de Yaşam

Zübeyr, Medine'de Hz. Muhammed'in yaptığı tüm önemli savaşlara katıldı . ¹⁵ Uhud, Hendek (Handak/Ahzab), Hayber, Mekke'nin fethi, Huneyn, Taif ve diğer önemli savaşlarda hazır bulundu. ¹⁶ Zübeyr bir keresinde oğlu Abdullah 'a, Allah'ın Resulü ve İslam için savaşırken aldığı yaraların vücuduyla dolu olduğunu söylemişti . ¹⁷

Bedir gününde Zübeyr, savaş alanında Müslümanlara yardım etmeye gelen melekler tarafından taklit edilen sarı bir sarık takıyordu. ¹⁸ Bu savaşta Müslümanların sadece iki atı vardı, bunlardan biri Zübeyr'e aitti , ¹⁹ adı 'Al-Ya'sub'du. ²⁰

Uhud Savaşı'nda Zübeyr, canını Peygamber Efendimiz için feda edeceğine yemin etti . Okçular yerlerini terk ettiğinde ve Müslüman safları arasında kaos çıktığında, Zübeyr , Hz. Muhammed'in yanında sadık kaldı ve kendi canını umursamadan Resûlullah'ı korumak için elinden geleni yaptı. ²¹

Hendek savaşı sırasında Hz. Muhammed onu onurlandırdı ve 'annem ve babam sana kurban olsun' dedi. ²² Ayrıca Resûl-i Kibriya Efendimiz, ashabından kimlerin Yahudilerin Kureyş kabilesi hakkında bilgi getireceğini sordu. Zubair coşkuyla cevap verdi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz onun elini tuttu ve her Peygamberin bir müridi olduğunu ve onun müridinin Zübeyr olduğunu söyledi . ²³}}Mekke'nin fethi sırasında Zübeyr , Müslüman Ordusu'nun sol kanadının komutanlığına atandı. Mekke'yi ele geçirdiklerinde Hz. Muhammed Zübeyr ve Mikdad'a geldi ve yüzlerindeki tozu temizledi. Daha sonra Zübeyr ve Mikdad' a savaş ganimetinden iki kat pay verileceğini duyurdu. ²⁴}}

Raşidun Halifeleri Dönemindeki Rolü

Ebu Bekir'in halifeliği sırasında Zübeyr, sahte peygamber Tulayha'nın mürted güçlerine karşı savaşta aktif rol oynadı. Ömer ibn El-Hattab'ın halifeliği sırasında Zübeyr, İran ve Mısır'ın fethi de dahil olmak üzere bazı İslami fetihlere katıldı. ²⁵ Zübeyr , Ömer'in ölüm döşeğindeyken önerdiği halifelik görevine aday olarak Ömer'in altı üyeli konseyine. ²⁶ }}

Ali halife olunca Zübeyr, Ali'ye biat etti , ancak bir süre sonra Mekke'ye gitti, Talha ve Ayşe 'ye (Müminlerin Annesi) katıldı ve Osman'ın intikamını almaya karar Verdi . ²⁷ Bu, bir yanda Ali ile diğer yanda Ayşe, Talha ve Zübeyr arasında yapılan Deve Savaşı ile sonuçlandı .

Eşler ve Çocuklar

Zübeyr 'in altı kadından on bir oğlu ve dokuz kızı vardı. Ancak aynı anda sadece 4 kadınla evlendiği bilinen bir gerçektir. Eşlerinin ve çocuklarının isimleri şöyle:

1. Esma' bint Ebi Bekir El-Sıddık: Zübeyr'inden Abdullah, Urve, El-Münzir, Asım, El-Muhacir Daraja, Yaşlı Hatice, Ümmü'l-Hasan ve Ayşe vardı
2. Ümme Halid Ama bint Halid ibn Saeed ibn Al-'As ibn Ümeyye: Çocukları şunları içerir: Halid, Amr, Habiba, Sawda ve Hind
3. El-Rabbab bint Unayf ibn Ubeyd ibn Musad: Çocukları arasında Mus'ab, Hamza ve Ramla
4. Zeyneb, Ümmü Cafer bint Marthad ibn Amr ibn 'Abd 'Amr: Çocuklar arasında Ubeyde ve Cafer
5. Ümmü Gülsüm bint Ukbe ibn Ebi Muayt: Zübeyr'in ondan Zeyneb adında bir kızı oldu
6. Benî Esed'den Helâl bint Kays ibn Nevfel ibn Cabir: Ondan Hatice adında bir kızı oldu . ²⁸

Kredilerin Geri Ödenmesi

O kadar cömert bir insandı ki, kredi alır ve sadaka olarak verirdi. Deve Savaşı günü oğlu Abdullah ibn Zübeyr'i çağırdı ve borçları için çok endişelendiğini söyledi. Daha sonra mülkü satmasını ve borçlarını kapatmasını istedi. Borçlar ödendikten sonra servetin bir kısmı kalırsa, üçte birinin Abdullah ibn Zübeyr'in çocuklarına gideceğini tavsiye etti . Abdullah ibn Zübeyr borçlarını hesapladığında iki milyon iki yüz bin dirhem olduğunu gördü. Zübeyr nakit olarak bir dinar ya da dirhem bırakmamıştı. Tüm serveti toprak şeklinde kaldı. Zenginliğinin ayrıntıları arasında Al-Ghaba adı verilen bir yer, Medine'de on bir ev, Basra'da iki ev, Kufe'de bir ev ve Mısır'da bir ev yer alıyor. Ayrıca Mısır, İskenderiye ve Kufe'de de arazileri vardı. Mülkünün toplam değeri otuz beş milyon iki yüz bin dirhem civarındaydı. ²⁹

Ölümü

Zübeyr , savaş alanından ayrılırken Deve Savaşı'nda ihanet nedeniyle şehit oldu. O sırada 64 yaşındaydı. ³⁰ Deve Savaşı sırasında Ali'nin Zübeyr'le temasa geçtiği ve ona halifeliğine bağlılık yeminini hatırlattığı rivayet edilir. Ali daha sonra ona, Resûlullah'ın bir keresinde önünde Zübeyr'in yanlış karar vereceği ve Ali ile savaşacağı bir günün geleceğini söylediğini hatırlattı. Zübeyr bu sözü hatırlayınca savaşmayı bıraktı ve Medine'ye dönmeye karar verdi. Komplo kuranlar, savaşı uzatmak ve her iki tarafta da maksimum Müslümanı öldürmek istedikleri için onun hareketini beğenmediler. Böylece Müslümanlar arasındaki bölünmeyi derinleştirmek için Zübeyr'i öldürmeye karar verdiler. Zübeyr , Medine'ye giderken Banu Mücaşı'nın su kaynağına uğradı. Orada kendisine eşlik eden iki kişiyle karşılaştı ve fırsat bulduklarında onu bıçaklayıp şehit etti. Daha sonra Wadi Al-Siba'ya gömüldü. ³¹

---

• ¹  Yusuf ibn Abd Allah ibn Abd Al-Barr Al-Qurtabi (1992), Al-Isti’aab fi M’arifat Al-Ashab, Dar Al-Jeel, Beirut, Lebanon, Vol. 2, Pg. 513.
• ²  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 285.
• ³  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 102.
• ⁴  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 285.
• ⁵  Ahmed ibn Yahya ibn Jabir ibn Dawood Al-Baladhuri (1996), Jumal min Ansab Al-Ashraf, Dar Al-Fikr, Beirut, Lebanon, Vol. 9, Pg. 422.
• ⁶  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 285.
• ⁷  Yusuf ibn Abd Allah ibn Abd Al-Barr Al-Qurtabi (1992), Al-Isti’aab fi M’arifat Al-Ashab, Dar Al-Jeel, Beirut, Lebanon, Vol. 2, Pg. 510-511.
• ⁸  Abul Faraj Abdul Rehman ibn Ali Al-Jawzi (2009), Sifat Al-Safwa, Dar Al-Hadith, Cairo, Egypt, Vol. 1, Pg. 128.
• ⁹  Abu Nua’ym Ahmed ibn Abdullah Al-Asbahani (1974), Hulyat Al-Auliyah wa Tabaqat Al-Asfiya, Dar Al-Kitab Al-Arabi, Beirut, Lebanon, Vol. 1, Pg. 89.
• ¹⁰  Muhammad ibn Ishaq ibn Yasar Al-Madani (1978), Al-Seerat Al-Nabawiyah le-ibn Ishaq, Dar Al-Fikr, Beirut, Lebanon, Pg. 176.
• ¹¹  Abu Abdullah Ahmed ibn Muhammad ibn Hanbal (1983), Fadhail Al-Sahabah, Hadith: 1266, Muassisah Al-Risalah, Beirut, Lebanon, Vol. 2, Pg. 735.
• ¹²  Abul Faraj Abdul Rehman ibn Ali Al-Jawzi (2009), Sifat Al-Safwa, Dar Al-Hadith, Cairo, Egypt, Vol. 1, Pg. 129.
• ¹³  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 102.
• ¹⁴  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 286.
• ¹⁵  Abu Nua’ym Ahmed ibn Abdullah Al-Asbahani (1974), Hulyat Al-Auliyah wa Tabaqat Al-Asfiya, Dar Al-Kitab Al-Arabi, Beirut, Lebanon, Vol. 1, Pg. 89.
• ¹⁶  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 287.
• ¹⁷  Muhammad ibn Eisa Al-Tirmidhi (2009), Jami' Al-Tirmidhi, Hadith: 3746, Dar Al-Salam, Riyadh, Saudi Arabia, Pg. 1105-1106.
• ¹⁸  Izz Al-Din Ali ibn Muhammad Al-Shaibani ibn Athir (2003), Usud Al-Ghaba fi M’arifat Al-Sahaba, Maktaba Al-Tawfiqiya, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 287.
• ¹⁹  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 103.
• ²⁰  Abd Al-Malik ibn Hisham (1955), Al-Seerat Al-Nabawiyah le-ibn Hisham, Shirkah Maktabah wa Matba’ Mustafa Al-Babi, Cairo, Egypt, Vol. 1, Pg. 666.
• ²¹  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 104.
• ²²  Abu Abdullah Ahmed ibn Muhammad ibn Hanbal (1995), Musnad Al-Imam Ahmed ibn Hanbal, Hadith: 1409, Dar Al-Hadith, Cairo, Egypt, Vol. 2, Pg. 188.
• ²³  Ahmed ibn Yahya ibn Jabir ibn Dawood Al-Baladhuri (1996), Jumal min Ansab Al-Ashraf, Dar Al-Fikr, Beirut, Lebanon, Vol. 9, Pg. 424.
• ²⁴  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 104.
• ²⁵  Hasan ibn Abdul Hadi Al-Damishqi (2013), Mahdu Al-Maraam fi Fadail Al-Zubair ibn Al-Awaam, 'Auraas lil Nashr wal Tawzi, Kuwait, Pg. 86-87.
• ²⁶  Muhammad ibn Jareer Al-Tabari (1387 A.H.), Tareekh Al-Tabari, Dar Al-Turath, Beirut, Lebanon, Vol. 4, Pg. 228.
• ²⁷  Abu Amr Khalifah ibn Khayyat Al-Shaibani Al-Basri (1397 A.H.), Tareekh Khalifah ibn Khayyat, Dar Al-Qalam, Damascus, Syria, Pg. 180-181.
• ²⁸  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 100-101.
• ²⁹  Muhammad ibn Saad Al-Basri (1968), Tabqat Al-Kubra, Dar Sadir, Beirut, Lebanon, Vol. 3, Pg. 108-110.
• ³⁰  Muhammad ibn Jareer Al-Tabari (1387 A.H.), Tareekh Al-Tabari, Dar Al-Turath, Beirut, Lebanon, Vol. 11, Pg. 507.
• ³¹  Ahmed ibn Yahya ibn Jabir ibn Dawood Al-Baladhuri (1996), Jumal min Ansab Al-Ashraf, Dar Al-Fikr, Beirut, Lebanon, Vol. 2, Pg. 258.