Dierenrijk van Arabië

De kameel, ook wel het schip van de woestijn genoemd, is zonder twijfel het meest nuttige en belangrijke dier van de woestijn. Reizen en transport in een woestijn is erg moeilijk zonder kameel; zonder dit dier zou de woestijn voor mensen een onbewoonbare plek zijn. De kameel wordt beschouwd als het vervoermiddel van een nomade, zijn ruilmiddel, evenals zijn voedster en bron van voeding. Voor de Arabieren was de kameel zo belangrijk dat de bruidsschat, bloedgeld, winst van gokken (maysir) en de rijkdom van een sjeik allemaal in termen van kamelen werden berekend. Arabieren waren zo gehecht aan kamelen dat het werd beschouwd als de constante metgezel van een Bedoeïen, zijn alter ego of zelfs zijn pleegouder. ¹

Een kameel reist vijf tot zes mijl per uur en kan zonder moeite 15 tot 16 uur van de 24 uur doorgaan. De gemiddelde levensduur van een kameel is ongeveer 30 jaar. ² Het kan zonder water meerdere dagen overleven in heet weer en zelfs weken in gematigde omstandigheden. ³ Arabieren drinken zijn melk als alternatief voor water, slachten het voor voedsel, gebruiken zijn leer voor kleding en maken tenten van zijn haar. Zelfs de mest wordt gebruikt als brandstof, terwijl zijn urine wordt gebruikt in haartonicum en andere medicijnen. Voor de Bedoeïenen was de kameel veel meer dan alleen 'het schip van de woestijn'; ⁴ het is een buitengewoon geschenk van Allah. ⁵ De soort rode kamelen werd in Arabië als de beste beschouwd vanwege hun uithoudingsvermogen en andere eigenschappen. ⁶

Het paard was na de kameel het op één na belangrijkste dier. Zij werden gebruikt tijdens oorlog en in het dagelijks leven als vervoersmiddel. ⁷ Volgens de overlevering was profeet Ismaël (Ismail) de eerste die paarden naar Arabië bracht en trainde. ⁸ Er zijn echter onderzoeken die suggereren dat paarden voor de Anno Domini-periode niet in Arabië voorkwamen en dat ze in de oude tijd vanuit Centraal-Azië naar Arabië zijn geïmporteerd. ⁹ Desondanks wordt het eerste verslag over het algemeen als authentieker beschouwd. De Najd-regio werd beroemd om zijn paarden, en de beroemde Arabische paarden werden door nomaden gefokt langs de grenzen van de Syrische woestijn. ¹⁰

Arabische paarden staan bekend om hun intelligentie, uithoudingsvermogen, fysieke schoonheid en diepe loyaliteit aan hun meesters. Alle westerse idealen van goede paardenfokkerij zijn zelfs gebaseerd op het voorbeeld van het Arabische volbloed. ¹¹ Paarden uit Najd zijn beroemd om hun opmerkelijke uithoudingsvermogen: ze kunnen 24 uur reizen zonder water en ze kunnen gedurende 48 uur zonder uitrusten de extreme hitte verdragen. Deze paarden zijn zo goed afgestemd op hun meesters dat ze subtiele aanwijzingen begrijpen en geen verbale of geluidssignalen nodig hebben. ¹²

Geiten en schapen behoren tot de belangrijkste huisdieren in Arabië. De stam Banu Kalb stond vooral bekend om hun grote aantal geiten. ¹³ In Jemen fokten alle stammen, behalve Banu Rabi’yah en Mudhar, geiten en schapen, wat hen de titel Ahl Al-Ghanam (het volk van de geit) opleverde. ¹⁴ Geiten en schapen werden door nomadische clans gefokt in verschillende omgevingen, zoals in de bergen, oases, grensgebieden van de woestijnen en overal waar graasland te vinden was, zelfs al was dat maar gedurende bepaalde periodes van het jaar. De meest gefokte rassen waren vetstaart schapen en zwarte geiten. ¹⁵

Koeien werden ook gedomesticeerd in Arabië, ¹⁶ voornamelijk in de regio Al-Ahsa. ¹⁷ De ezel, de gewone waakhond, de windhond (saluki) en de kat behoorden ook tot de huisdieren van Arabië. Er wordt gezegd dat de muilezel na de migratie door profeet Mohammed uit Egypte in Arabië werd geïntroduceerd. ¹⁸

Struisvogels, nilgai (blauwe koe), herten en leeuwen kwamen ook voor in Arabië, maar ze zijn al lang uitgestorven. ¹⁹ Er waren 14 beroemde leeuwenkuilen in Arabië, waarvan Khafan, Sahara en Tarj de bekendste waren. ²⁰ Andere wilde dieren in Arabië waren onder andere luipaarden, panters, wolven, hyena's, vossen en hagedissen (vooral de al-dabb). ²¹ Apen, bavianen, wolven en konijnen kwamen ook veel voor in bepaalde regio's. ²²

De vogels die in het oude Arabië voorkwamen, waren onder andere adelaars, buizerds, valken, haviken en uilen. ²³ De zee arend, de witbandzeearend van Pallas, de zwarte gier, de keizerarend, de kleine torenvalk, de Houbara trap, de kwartelkoning en de steppekieviet en de Marmertaling kwamen ook voor in verschillende delen van het schiereiland. ²⁴ Kraaien waren overvloedig aanwezig. Andere veelvoorkomende vogels waren de hop, leeuwerik, nachtegaal, duif en een soort patrijs die in de Arabische literatuur gevierd werd onder de naam al-qata. ²⁵

Er worden ook drie ondersoorten van de oeverzwaluw gevonden in Arabië, met name in het noorden, midden en oosten van het schiereiland. kaapse rotszwaluw vogels worden gevonden in zuidwest Arabië, terwijl de bleke vale rotszwaluw wijdverspreid zijn in de Hufuf-regio van de oostelijke provincie. De Euraziatische oeverzwaluw is zeldzaam in het hele Arabische schiereiland. De oorspronkelijke nestplaatsen van de bleke oeverzwaluw bevinden zich in de buurt van rotsen, grotten en kliffen, op een hoogte van minstens 3.600 meter, voornamelijk in Jemen en op de top van Jabal Shams in Oman. ²⁶

Sprinkhanen zijn overvloedig aanwezig in de woestijn, en de Arabische Bedoeïenen genieten er vooral van wanneer ze geroosterd zijn met zout. Er wordt gezegd dat sprinkhanenplagen om de zeven jaar uitbreken. Ook slangen komen voor, uitsluitend in Wadi Al Sirhan. ²⁷

• ¹ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 21.
• ² Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 62-63.
• ³ Salahuddin Qadri (2015), Oont, Fazli Sons, Karachi, Pakistan, Pg. 142.
• ⁴ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 21.
• ⁵ Muhammad ibn Jareer ibn Yazid Al-Tabari (2000), Jamy Al-Bayan fe Taweel Al-Quran, Muasissah Al-Risalah, Beirut, Lebanon, Vol. 24, Pg. 388.
• ⁶ Jawwad Ali (2001), Al-Mufassal fe Tareekh Al-Arab Qabl Al-Islam, Dar Al-Saqi, Beirut, Lebanon, Vol. 10, Pg. 10.
• ⁷ Mahmud Shakri Aalusi (2011), Buloog Al-Irab fe Ma’rifat Ahwal Al-Arab (Translated by Peer Muhammad Hasan), Urdu Science Board, Lahore, Pakistan, Vol. 2, Pg. 423.
• ⁸ Ahmed ibn Abi Yaqub ibn Wadhy Al-Yaqubi (1964), Tareekh Yaqubi, Maktabah Al-Haydriyah, Najaf, Iraq, Vol. 1, Pg. 193.
• ⁹ Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 64.
• ¹⁰ L. Dudley Stamp (1946), Asia a Regional and Economic Geography, Methuen & Co. Ltd., London, U.K., Pg. 110.
• ¹¹ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20-21.
• ¹² Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 65.
• ¹³ Muhammad ibn Isa Al-Tirmidhi (1975), Sunan Al-Tirmidhi, Hadith: 739, Shirkah Maktabah wa Matba’ Mustafa Al-Babi Al-Halabi, Egypt, Pg. 107.
• ¹⁴ Muhammad ibn Musa Al-Damiri (1992), Hayat Ak-Haywan (Translated by Muhammad Abbas), Idara Islamiyat, Lahore, Pakistan, Vol. 2, Pg. 536.
• ¹⁵ L. Dudley Stamp (1946), Asia a Regional and Economic Geography, Methuen & Co. Ltd., London, U.K., Pg. 110.
• ¹⁶ Abd Al-Rahman ibn Muhammad ibn Khaldun (1988), Diwan Al-Mubtada wal Khabar fe Tareekh Al-Arab, Dar Al-Fikr, Beirut, Lebanon, Vol. 1, Pg. 152.
• ¹⁷ Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 67.
• ¹⁸ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20.
• ¹⁹ Khurshid Rizvi (2010), Arbi Adab Qabl Az-Islam, Idara Islamiat, Lahore, Pakistan, Pg. 28-29.
• ²⁰ Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 67.
• ²¹ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20.
• ²² Muhammad Raby Hasni Nadvi (1962), Geographia-e-Mumalik-e-Islamiyah, Maktabah Dar Al-Uloom Nadva Al-Ulma, Lucknow, India, Pg. 67.
• ²³ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20.
• ²⁴ Caafar Karrar et al. (1991), A Rapid Assessment of the Impacts of the Iraq-Kuwait Conflict on Terrestrial Ecosystems, United Nations Environment Program, Regional Office for West Asia, Bahrain, Pg. 20.
• ²⁵ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20.
• ²⁶ Michael C. Jennings (2010), Fauna of Arabia; Atlas of the breeding birds of Arabia, KACST, SWC & Senckenberg, Switzerland, Pg. 500.
• ²⁷ Phillip K. Hitti (1970), History of the Arabs, Macmillan Education Ltd., London, U.K., Pg. 20.